بهداشت و درمان از صنایعی است که به دلیل سروکار داشتن با دادههای سلامت افراد جامعه به امنیت بیشتری در زمینه ذخیرهسازی و دسترسی به دادهها نیازمند است. امروزه بسیاری از صنایع در حال حرکت به سمت پیادهسازی رویکرد هویت دیجیتال هستند. این تغییر به مشاغل اجازه میدهد امنیت، شفافیت و چابکی بیشتری را برای کارمندان، مشتریان، شرکاء و پیمانکاران ایجاد کنند. دیجیتالی شدن و ارائه خدمات مراقبتهای بهداشتی از راه دور یک گام مثبت در این راستا است. همهگیری بیماری COVID-19 سبب تغییرات بسیاری در بخشهای درمانی شده است و خدمات بهداشتی مجازی و بدون تماس افزایش یافته است.
بسیاری از بیماران طی یک سال و نیم گذشته قرار ملاقات با پزشکان را در سامانههای پزشکی انجام دادهاند، نتایج آزمایش را از طریق ایمیل دریافت کردهاند یا مجبور شدهاند قبل از مراجعه به پزشک در خودروی خود منتظر بمانند. لذا فرآیندهای درمانی، بیشتر به هویتهای دیجیتالی وابسته شدهاند و محدودیتهای ناشی از این بیماری، صنعت درمانی را مجبور به ارائه مراقبت از راه دور کرده است. اکنون صنعت مراقبتهای بهداشتی باید مبتنی بر نوآوریهای هویت دیجیتال همهگیر باشد که تجربیات بهتری را در اختیار بیماران قرار دهد و از هویت بیماران محافظت کند.
هویت دیجیتال، پایه و اساس یک سیستم فناوری اطلاعات مدرن مراقبتهای بهداشتی است. مدیریت هویت دیجیتال یک ابزار کلیدی برای محافظت از اطلاعات پزشکی، اطمینان از دسترسی مناسب، بهینهسازی کارایی همه قسمتهای ارزشمند یک سیستم مراقبت بهداشتی پیچیده و جلوگیری از تشخیص نادرست بیماری است. بازیگران اکوسیستم مراقبتهای درمانی (بیماران، پزشکان، فروشندگان تجهیزات پزشکی، آزمایشگاهها و داروخانهها) به دنبال راهحلهای بسیار مناسب مدیریت هویت و دسترسی (IAM) هستند تا متناسب با نیازهای آنها و دفاع از نقاط آسیبپذیر باشند. سازمانهای مراقبتهای بهداشتی، میتوانند با پیادهسازی یک چارچوب محکم هویت دیجیتال به بیماران و کادر درمانی امکان دهند تا از مزایای آن استفاده کنند.
هویت دیجیتال و سلامت
سلامت یکی از نیازهای اساسی انسان است و تأمین خدمات بهداشتی درمانی با کیفیت، ایمن، اثربخش و تا حد امکان مقرونبهصرفه، یکی از وظایف اصلی دولتها بهشمار میرود. با این حال، در سالهای اخیر، در اغلب کشورها حجم گردش مالی حوزه سلامت بهطور چشمگیری افزایش یافته است؛ روندی که همچنان ادامه دارد و ارائه خدمات بهداشتی درمانی را به حوزه جذابی برای بنگاههای خصوصی بدل کرده است.
اما این صنعت با چالشهایی روبرو است که عبارتند از:
- عدم دسترسی عادلانه شهروندان به خدمات سلامت باکیفیت و قیمت مناسب؛
- عدم کنترل بیماران بر اطلاعات سلامت خود؛
- عدم وجود دادهها و اطلاعات یکپارچه، بهروز، معتبر و دقیق در حوزه سلامت در سطح ملی، بهعنوان سنگ بنای سیاستگذاری مبتنی بر مدارک و شواهد؛
- وجود اطلاعات تکراری بیماران در مراکز بهداشتی مختلف؛
- زمانبر بودن پر کردن فرمهای اطلاعاتی در مراکز مختلف؛
- فقدان دسترسی به دادههای بیماران در دیگر مراکز خدمات سلامت توسط ارائهدهندگان خدمات سلامت؛
- زمانبر بودن فرآیندهای تأیید هویت به صورت دستی؛
- وجود امکان جعل و تقلب در هویت افراد به منظور بازپرداختهای سازمانهای بیمه؛
- پایین بودن امنیت خدمات سلامت و دادههای بهدستآمده.
امروزه و در عصر دیجیتال، خدمات و هویت دیجیتال از مهمترین عوامل تحول در صنعت بهداشت و درمان است. سیستم بهداشت و درمان در آینده متفاوت خواهد بود و با تمرکز بر مصرفکنندگان، به شهروندان اجازه میدهد که مسئولیت مدیریت سلامت خود و خانواده را بر عهده گیرند. این امر با استفاده از هویت دیجیتال سلامت امکانپذیر است.
هویت دیجیتال سلامت، یک نمایش و توصیف الکترونیکی از یک موجودیت در دنیای دیجیتال سلامت است. این هویت، مجموعهای از بسیاری از اطلاعات مختلف (که به عنوان خصیصه نیز شناخته میشوند) در مورد یک موجودیت، بهصورت دیجیتال بوده که بهطور معتبر تأیید شده است.
مزایای کاربرد هویت دیجیتال در مراقبتهای پزشکی
هویت دیجیتال به عنوان مجموعهای از ویژگیهایی است که میتواند بهطور قابل اعتماد با آن شخص مرتبط باشد. این ویژگیها ممکن است شامل دادههای بیمار و رفتاری، سوابق آزمایشات، سوابق مصرف دارو، سابقه خانوادگی، حسابهای ایمیل، اشتغال و سابقه تحصیل باشد. شناسه دیجیتال با استفاده از احراز هویت چندعاملی، گواهیها، کلیدهای عمومی و حتی بلاکچین برای ارائه حق دسترسی به افراد مجاز با رعایت امنیت قوی استفاده میشوند.
بیشتر بخوانید: نگاهی هویتپایه به ماسک و مقابله با کرونا
شناسههای دیجیتالی منحصربهفرد و تأیید شده دارای مزایای زیادی هستند. بیماران و کادر پزشکی میتوانند از راه دور احراز هویت شوند و بسیاری از فعالیتهای درمانی را سریعتر و سادهتر کنند. علاوه بر این، شناسههای دیجیتالی تأییدشده، میتوانند به سازمانهای بهداشتی در مبارزه با پیشگیری از کلاهبرداری و سرقت هویت بیماران کمک کنند. در ادامه به مهمترین مزیتهای استفاده از هویت دیجیتال در بخش سلامت پرداخته میشود:
- حفاظت در برابر حملات: سیستمهای مراقبتهای بهداشتی هدف مکرر حملات سایبری هستند و این روند در طول همهگیری COVID-19 افزایش چشمگیری پیدا کرد. حملات سایبری به سازمانهای مراقبتهای بهداشتی ایالاتمتحده صدها میلیون دلار در سال 2020 خسارت وارد کرده است. لذا وجود یک چارچوب جامع مراقبتهای بهداشتی دیجیتالی به منظور حفاظت از اطلاعات محرمانه، حفظ دادههای بیماران و جلوگیری از اختلالات گردش کار مهم میباشد.
- اطمینان از دسترسی مناسب در زمان مناسب: زمان دسترسی کادر پزشکی به اطلاعات درمانی بیماران، دائماً در حال تغییر است. ممکن است یک پزشک در مراکز کاملاً متفاوت، به اطلاعات بیمار دسترسی داشته باشد. یک چارچوب هویت دیجیتالی خوب به این جریان دسترسپذیری اطلاعات مهم، اجازه و اطمینان میدهد که دسترسی هم امن و هم قابل اعتماد باشد. با افزایش روزافزون تعداد دستگاهها و برنامههای مشترک در سازمانهای مراقبتهای بهداشتی، گردش کار آنها بدون داشتن یک چارچوب قوی و یکپارچه نمیتواند کار کند.
- انطباق و گزارش ساده: یکی از پیچیدگیهای متمایزکننده صنعت مراقبتهای بهداشتی مجموعه مقررات آن است. سازمانهای مراقبتهای بهداشتی مشمول الزامات انطباق منحصربهفردی هستند، ازجمله HIPAA (قانون بیمه قابلحمل و پاسخگویی بیمه سلامت)، که از اطلاعات حساس سلامت بیماران محافظت میکنند. با شناسایی و رعایت استانداردهای مطابقت، یک چارچوب هویت دیجیتالی خوب میتواند هزینهها را پایین نگه دارد و از افزودن فرایندهایی اجتناب کند که ارائه خدمات را برای بیماران دشوار میکند.
- مراقبت از بیمار: بدون سیستمهای ایمن و کارآمد، بیماران نمیتوانند مراقبتهای مورد نیاز خود را دریافت کنند. در بخش پزشکی، هر ثانیه مهم است و اگر بیمار به درستی شناسایی نشود، نمیتوان با خیال راحت درمان صورت پذیرد. اگر یک سیستم با فناوری دست و پاگیر، کند باشد و پزشکان نتوانند فوراً به اطلاعات مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنند، مراقبتهای پزشکی ضروری انجام نمیشود. یک چارچوب هویت دیجیتالی محکم،(با ویژگیهایی مانند شناسایی بیومتریک بدون لمس)، ایمنی و رضایت بیمار را بهبود میبخشد و خطاهای پزشکی را نیز کاهش میدهد.
با مدیریت هویت دیجیتالی مؤثر، سازمانهای مراقبتهای بهداشتی قادرند از هر یک از اعضای اکوسیستم پزشکی در برابر تغییرات مداوم (که غالباً غیرقابلپیشبینی هستند)، محافظت کنند. بدون یک چارچوب مدیریت ایمن و کارآمد برای مدیریت هویت دیجیتال، سیستم مراقبتهای بهداشتی مدرن نمیتواند مناسبترین هدف خود را (ارائه مراقبت با کیفیت) ارائه دهند. ادغام راهحلهای شناسایی دیجیتالی میتواند به متخصصان پزشکی در دستیابی به نتایج بهتر برای بیماران کمک کند.
سیستمهای پزشکی قدیمی متکی به جمعآوری فیزیکی دادهها هستند. این دادهها اغلب شامل سابقه پزشکی، اطلاعات تماس، سن، سابقه خانوادگی و سایر جزئیاتی هستند که ممکن است به ویزیت بیماران مربوط نباشند. نگرانی این سیستمهای سنتی این است که روش جمعآوری و مدیریت دادهها غیرقابلاعتماد، وقتگیر و حتی خطرناک (در برخی موارد موجب نقض امنیت، از دست دادن دادهها و سرقت) است. بر اساس تحقیقات The World Bankpoint در سال 2020 ، 25 درصد موارد نقض داده در صنعت مراقبتهای بهداشتی گزارش شده است.
بیشتر بخوانید: امنیت تعریف شده با هویت
جهت ارائه درمان و مدیریت بهتر بیماران، همراه با مراقبتهای بهداشتی بهتر، ادغام روشی مطمئن، فراگیر و مسئولانه برای شناسایی و احراز هویت هر بیمار ضروری است و میتوان با استفاده از قدرت هویت دیجیتال، از شناسایی دقیق بیماران و حفاظت از دادههای حساس مراقبتهای بهداشتی اطمینان حاصل کرد. با راهحل هویت دیجیتالی ایمن که حفاظت از داده قوی را ارائه میدهد، اطلاعات بیماران به دست سارقان هویت نمیافتد و کاهش خطرات تشخیص نادرست، باعث بهبود تعامل بین ارائهدهندگان خدمات درمانی و بیماران میشود و مدیریت بهتر دادهها، با قابلیت همکاری اطلاعات بیماران بهبود یافته است.
ارائهدهندگان مراقبتهای بهداشتی با داشتن یک کلید هویت که در چندین سیستم مورد استفاده قرار گیرد، میتوانند اطلاعات مهم بیماران را در صورت نیاز بهطور ایمن به اشتراک بگذارند که زمان بین آزمایشات بیمار و مسیر درمانی مناسب را کاهش میدهد و در نتیجه درمان به موقع صورت میگیرد.
پیشبرد مراقبتهای بهداشتی با استفاده از هویت دیجیتال
اتخاذ یک رویکرد فنی در صنعت بهداشت و درمان که از هویت دیجیتالی استفاده کند، میتواند تجربه بیمار را بهبود بخشد و ضمن افزایش امنیت دادههای سلامت در مراکز مربوط به مراقبتهای بهداشتی، میتواند هزینههای درمان را کاهش دهد. هویت دیجیتال میتواند نیاز بیماران را در مورد مبادله اطلاعات خصوصی خود با کادر درمانی برطرف کند و دادههای کامل و دقیق ردوبدل میشوند و یک فرآیند تأیید هویت پیچیده و حجیم، ساده میشود. منافع رویکرد هویت دیجیتال عبارتند از:
- احراز هویت فوری و ایمن از دادههای بیمار و تشخیص بیماری سریع و دقیق.
- حفاظت از بیماران در برابر احتمال سرقت هویت پزشکی و امکان اشتراکگذاری ایمن اطلاعات سلامت.
- کاهش هزینههای درمانی و هزینههای ارتباطات با بخشهای آزمایشگاه، تصویربرداری و داروخانهها.
- تجربههای مثبت برای بیمار و متخصص پزشکی، با ورود بدون رمز عبور.
مراکز بهداشت و درمان سنتی به یکی از مناطقی تبدیل شده است که بیماران بیشترین احساس اصطکاک و پیچیدگی را دارند. اتکای شدید به امضاء و کارت شناسایی فیزیکی میتواند مشکلات مهمی را برای بیماران و کادر درمانی (تطبیق نادرست بیماران، خطاهای پزشکی، خدمات مکرر، تشخیص با خطا، جوابدهی کند، عدم اشتراک اطلاعات و ارتباطات ضعیف) ایجاد کند. نکته جالب توجه این است که احراز هویت و تأیید هویت دیجیتالی میتواند تأثیر بسیار مثبتی بر بازگشت سرمایه داشته باشد. این امر با کاهش هزینههای عملیاتی (که معمولاً با روشهای تأیید هویت قدیمیتر مشاهده میشود)، محقق میشود.
بررسی هویت دیجیتال در صنعت بهداشت و درمان کشورهای جهان
بسیاری از کشورهای جهان، در حال توسعه نقش هویت دیجیتال در سیستمهای سلامت خود بوده و به دنبال این هستند که هم در هزینه صرفهجویی کنند و هم کیفیت خدمات ارائهشده به ذینفعان را افزایش دهند. در ادامه تعدادی از کشورهایی که از هویت دیجیتال در نظام سلامت خود استفاده کردهاند مورد بررسی قرار گرفتهاند.
استونی
کشور استونی پیشگام در توسعه دیجیتال است. سیستم شناسایی دیجیتال استونی مبتنی بر یک کارت شناسایی الکترونیکی (eID) تقریباً سراسری بوده و دارای زیرساخت کلید عمومی (PKI) با نام X-Road است که به کاربران امکان میدهد تا به طور ایمن هویت خود را برای خدمات آنلاین متعدد تأیید کنند. علاوه بر این، هر شهروند در بدو تولد در فهرست جامع جمعیت (PR) ثبت شده و برای وی یک کد شناسایی شخصی (PIC) منحصربهفرد صادر میشود. سیستم eID استونی نوآوریهای مهمی را در حوزه سلامت امکانپذیر کرده است که مزایای مستقیمی برای بیماران، ارائهدهندگان خدمات و انواع سازمانهای دولتی داشته است.
در این کشور، پروندههای الکترونیک سلامت (EHR) از PIC و یا eID به عنوان یک شناسه منحصربهفرد بیمار استفاده میکنند و بیماران و ارائهدهندگان را قادر میسازند از طریق احراز هویت آنلاین به سوابق و خدمات دسترسی داشته باشند. همچنین یکی دیگر از نوآوریها، سیستم نسخههای دیجیتال (e-Prescription) استونی است. نسخههای الکترونیکی با هدف سادهسازی فرآیند نوشتن، پر کردن و جمعآوری نسخهها برای پزشکان، بیماران و داروخانهها راهاندازی شده است. این سیستم مبتنی بر X-Road بوده و قابلیت امضای الکترونیکی توسط پزشکان را دارد. در این سیستم، بیماران، خود را با استفاده از eID احراز هویت میکنند.
هند
سیستم هویتی پیشگام Aadhaar هند بر اساس یک شماره شناسه منحصربهفرد 12 رقمی است که برای هر یک از ساکنان کشور صادر میشود. افراد، خود را با استفاده از شماره Aadhaar در ترکیب با دادههای جمعیتی، اثرانگشت و عنبیه یا گذرواژه یکبار مصرف (OTP) احراز هویت میکنند. اگرچه اکثر پذیرندگان اولیه پلتفرم Aadhaar خارج از حوزه سلامت بودهاند، اما موارد و آزمایشهای جدیدی در این حوزه وجود دارد. این موارد شامل استفاده از Aadhaar برای تسهیل برنامهریزی آنلاین وقت ملاقات برای بیماران، ردیابی عملکرد کارکنان حوزه سلامت و بهبود شناسایی ذینفعان بیمه است.
نیوزلند
نیوزیلند دارای یکی از منسجمترین برنامههای راهبردی هویت دیجیتال ملی در سطح کلان است که با حمایت کامل دولت و طی یک برنامه 7 ساله قصد دارد تحولی مثبت در حوزه هویت دیجیتال ملی ایجاد کند تا در آن همهی شهروندان بتوانند از یک راه مطمئن و قابلاعتماد، بهصورت کاملاً دیجیتالی، هویت خود را به سازمانها اثبات کنند. زیستبوم هویت دیجیتال سلامت در کشور نیوزلند به عنوان زیرمجموعه زیستبوم هویت دیجیتال این کشور، یک محیط قابل اعتماد، منسجم و پایدار را فراهم میکند که افراد، سازمانها و سایر نهادها را قادر میسازد تا از هویت دیجیتال خود برای انجام تعاملات دیجیتال استفاده کنند.
تایلند
سیستم شناسایی پایه تایلند شامل یک سیستم ملی دیجیتال ثبت جمعیت بر اساس ثبتنام خانوار و شهروندان است. در این سیستم، شهروندان تایلندی و مهاجران واجد شرایط، افراد بدون تابعیت و پناهندگان ثبت میشوند که هر کدام یک شماره شناسایی شخصی (PID) 13 رقمی در زمان تولد یا ثبت اولین خانواده دریافت میکنند. علاوه بر این، برای شهروندان تایلندی در سن هفت سالگی، کارتهای شناسایی ملی صادر میشود، در حالی که افراد غیر شهروند یک کارت پلاستیکی ساده در سن 16 سالگی دریافت میکنند.
PID و کارت هوشمند شناسه ملی به عنوان ابزارهای اصلی برای احراز هویت منحصربهفرد افراد در همه جا و بخشی از زندگی روزمره در تایلند تبدیل شده است. سیستم شناسایی پایه تایلند برای افزایش دسترسی به خدمات سلامت و افزایش کارایی سیستمهای آن از طرق مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. مهمترین سهم، نقشی است که ثبت ملی جمعیت و PID در توانمندسازی دولت برای اجرای موفقیتآمیز طرح پوشش همگانی (UCS) در سال 2001 و تضمین خدمات سلامت یارانهای برای همه شهروندان، ایفا کردند.
UCS که «یکی از جاهطلبانهترین اصلاحات خدمات سلامت که تاکنون در یک کشور در حال توسعه انجام شده» نامیده میشود، جمعیت بیمه نشده را در کمتر از دو سال از 29 به 5 درصد کاهش داد. سیستم شناسایی پایه، چندین نقش دیگر نیز ایفا میکند؛ از ردیابی واکسیناسیون و نظارت بر عملکرد سیستم سلامت گرفته تا ایجاد آمار که خطمشی سلامت عمومی را هدایت میکند.
کره جنوبی
کشور کره دارای یک زیستبوم هویت و یک سیستم ثبت احوال و آمار یکپارچه است که مشتمل بر یک سیستم ثبت جمعیت (ثبت ساکنین یا RR)، یک سیستم ثبت خانواده (ثبت روابط خانوادگی یا FRR) و یک سیستم بررسی تغییر جمعیت (PCS) برای تولید آمار است. برای هر فرد در RR، یک شماره شناسایی اقامت (RIN) 13 رقمی منحصربهفرد صادر میشود که در کارت شناسایی ملی صادرشده برای شهروندان در سن 17 سالگی (کارت گواهی RR انفرادی) و همچنین در کارتهای ثبت RR خانواده درج میشود.
کارتهای شناسایی ملی و شمارههای RIN به شدت با سیستم حوزه سلامت در کره ادغام شدهاند. اکثر مردم کره از طریق برنامه بیمه سلامت ملی (NHI) به خدمات سلامت دسترسی پیدا میکنند که مبتنی بر RIN به عنوان یک شناسه منحصربهفرد بیمار برای پروندههای الکترونیک سلامت است و هنگام تعامل با ارائهدهندگان خدمات سلامت از کارتهای شناسایی خود به عنوان مدرک اثبات هویت استفاده میکنند.
بریتانیا
شناسه دیجیتال در بریتانیا به شکل پلتفرم GOV.UK Verify و سیستمهای موجود در سرویس بهداشت مالی(NHS) است. خدمات حوزه سلامت در بریتانیا از طریق این سرویس انجام میشود. سرویس بهداشت ملی، یک سیستم حوزه سلامت با بودجه عمومی در بریتانیا است که خدمات مراقبتهای اولیه، سلامت روان، آمبولانس، مراقبتهای اجتماعی و خدمات بیمارستانی را ارائه میدهد و از شناسه دیجیتال برای ارائه خدمات در قالب شناسه بیمار، شماره NHS و کارتهای هوشمند برای کارکنان حوزه سلامت استفاده میکند. در NHS، ساکنین ملزم به ثبتنام در پلتفرم آنلاین آن هستند.
NHS اطلاعات ارائهشده توسط افراد را تأیید میکند و پس از تأیید موفقیتآمیز یک شماره NHS به آنها اختصاص میدهد. از طریق این شماره، دادههای بیمار، ذخیره شده و با سایر ارائهدهندگان حوزه سلامت به اشتراک گذاشته میشود و بیماران میتوانند به صورت الکترونیکی به نسخهها و ارجاعات دسترسی داشته باشند. این سیستم برای اطمینان از ارتباط دقیق بین ارائهدهندگان مختلف حوزه سلامت که بیمار ممکن است از آنها خدمات بخواهد و اطمینان از توزیع دقیق دارو، ایجاد شده است.
هویت دیجیتال در نظام سلامت کشور ایران
یکی از حوزههای چالشبرانگیز کشور در حال حاضر، نظام ارائه خدمات سلامت است که نقش عمدهای در بروز آسیبهای اجتماعی به ویژه روی گروههای با درآمد کم و مستضعف دارد. از جمله این چالشها میتوان به رخداد خطاهای پزشکی، افزایش هزینههای درمانی و توزیع ناعادلانه خدمات سلامت، اشاره کرد.
در ایران، طرح سپاس برای کاهش و حل این آسیبهای اجتماعی ایجاد و پیادهسازی شده است. این طرح، مخفف «سامانه پرونده الکترونیک سلامت” ایران است که به منظور یکپارچهسازی اطلاعات سلامت شهروندان در سراسر کشور در حال اجرا است. در واقع، سپاس، مجموعهای از نرمافزارها، سامانههای یکپارچه اطلاعاتی و شبکه ارتباطی است که زیرساخت پرونده الکترونیکی سلامت و مراقبت در ایران را تشکیل میدهد.
سامانه سپاس به منظور یکپارچهسازی اطلاعات سلامت افراد، ارتقای کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی، توزیع عادلانه منابع سلامت، بهینهسازی مصرف منابع سلامت و اصلاح مدیریت نظام سلامت کشور مبتنی بر اطلاعات صحیح، دقیق و با قابلیت دسترسی سریع ایجاد شده است اما در حال حاضر، وقتگیر بودن ثبت دادهها و بالا بودن جمعیت تحت پوشش پزشکان برای ثبت اطلاعات در سامانه از جمله نقاط ضعف پرونده الکترونیک سلامت از دیدگاه پزشکان به شمار میروند. یک نقطه ضعف دیگر این سامانه، ضعف در کاربر محور بودن آن و عدم کنترل کاربر بر اطلاعات خود است.
در نظام سلامت، هنوز هم اجازه استفاده از اطلاعات پزشکی به صورت دستی از بیماران گرفته میشود و آنها از زمان به اشتراکگذاری اطلاعات خود مطلع نمیشوند و هر ارائهدهنده خدمت سلامت میتواند به تمامی اطلاعات بیماران اعم از بالینی و غیر بالینی دسترسی داشته باشد. از سوی دیگر، از آنجایی که این سامانه فقط با کد ملی کار میکند ممکن است در شناسایی بیماران در هنگام تحویل دارو خطاهایی در استفاده از کدملی اشتباه، وجود داشته باشد. از این رو، نیاز به بهبود این سامانه وجود دارد.
راهکار حل این چالشها و مشکلات، استفاده از سازوکار مدیریت هویت و دسترسی در زیستبوم ملی هویت دیجیتال است. هویت دیجیتال با سپردن اختیار کنترل دادهها به بیماران، رضایت آنها را بهبود میبخشد. پلتفرم هویت دیجیتال به بیماران کمک میکند تا هزینههای خود را ارزیابی کرده و از تلفنهای همراه خود برای ارتباط با پزشکان و دریافت مشاوره، دریافت اطلاعات در مورد بیمه خود و به اشتراک گذاشتن اطلاعات حساس با منابع مورد اعتماد استفاده کنند. لذا این پلتفرم با امکان دادن به بیماران برای محافظت از هویت خود (در عین تائید آن)، به آنها کنترل بیشتری بر اطلاعات شخصی میدهد و تعاملات را با ارائهدهندگان و برنامه سلامت ساده میکند.
همچنین، هویت دیجیتال با استفاده ایمن و به اشتراکگذاری سوابق سلامت الکترونیکی در مراقبت از بیمار و وجود اطلاعات در فرمهای از پیش پُرشده، باعث افزایش سرعت فرآیندهای ثبتنام و ثبت اطلاعات معاینات و سایر اطلاعات میشود. علاوه بر این، هویت دیجیتال با اطمینان از اینکه فقط بیماران تائیدشده میتوانند داروهایی را که برای آنها تجویز شده است سفارش داده و دریافت کنند، خطر اشتباهات پزشکی را کاهش میدهد. هویت دیجیتال به سازمانهای بیمه نیز در شناسایی درست و دقیق افراد کمک میکند. البته مدیریت هویت و دسترسی، بسیار بیشتر از مجوز دادن یا لغو دسترسی برخی از نهادها و افراد مبتنی بر نقش آنها است.
این رویه مشتمل بر حفاظت از دادههای حساس با استفاده از احراز هویت کاربران، دریافت خدمات از چندین ارائهدهنده با یک نام کاربری و گذرواژه واحد (یا روشهای احراز هویت دیگر) و تضمین امنیت و حریم خصوصی اشخاص بر اساس قوانین و مقررات خاصی نیز هست. سرویس تائید هویت به بیماران و افراد ذینفع، راهی سادهتر و مطمئنتر برای اثبات هویت خود بهصورت آنلاین و حضوری هنگام دسترسی به خدمات سلامت و یا ارائه آنها میدهد. در این میان، نیاز به قوانین و مقرراتی برای ایجاد یک چارچوب اعتماد به منظور تعاملپذیری میان ذینفعان این حوزه وجود دارد که لازم است تا تدابیری برای آن اندیشیده شود.
برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد کاربردهای هویت دیجیتال در تأمین امنیت دادههای صنعت بهداشت و درمان و تضمین دسترسی افراد درست، به داده درست، به دلایل درست و در زمان درست با ما تماس بگیرید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.